Zal ik jullie een geheim vertellen? Wanneer ik in Suriname aankom en ik op de grond sta, dan adem ik heel diep in en dank ik God voor mijn prachtig Suriname. 

Het mooiste land op aarde met zon en palmbomen, regen en droge seizoenen en heel veel bos. Die plek op aarde waar niemand tegen mij kan zeggen: ‘Ga terug naar je eigen land’ of ‘allochtoon’. Mijn thuis. 

Ik herinner mij nog dat ik naar de lagere school ging in Suriname, waar wij om 7.30 uur vlaggenparade hadden, waarbij de Surinaamse vlag werd gehesen en het volkslied werd gezongen. Als kind vond ik het indrukwekkend en kon ik ook echt de liefde voor mijn land voelen. En ik was vaak vlaggendrager, wat het alleen maar nog mooier maakte. 

De betekenis van onze vlag is magnifiek: de groene kleur van staat voor de vruchtbaarheid van Suriname en voor vrijheid en hoop. De kleur wit symboliseert gerechtigheid, vrede en vrijheid. De rode kleur staat symbool voor de strijd voor een beter bestaan, vooruitgang, vernieuwing en voor liefde. En geelgoud staat voor eenheid, opoffering, eensgezindheid en de hoop op een betere toekomst, of een gouden toekomst. Allemaal wensen die wij hebben voor Suriname.  

Elke keer als ik kijk naar die mooie, kleurrijke vlag, voel ik mij trots. We hebben zoveel redenen om trots te zijn op onze vlag. 

“ALLEEN AL DE WIJZE WAAROP WIJ MET ELKAAR KUNNEN SAMENLEVEN, IS EEN VOORBEELD VOOR DEZE WERELD.”

Op onze vlag staat een ster. Deze ster met staat symbool voor de eenheid van de verschillende etnische groepen in Suriname: de Inheemsen, de Creolen, de Hindostanen, de Javanen en Chinezen, en de Europeanen.

 ‘Hoe wij hier ook samen kwamen’, zegt ons volkslied, ‘aan zijn grond zijn wij verpand’. We zijn overal vandaan geroofd, misleid, gedwongen en toch hebben wij kans gezien vreedzaam naast en met elkaar te leven. En onze unieke en authentieke kracht is dat wij elkaars etniciteit, cultuur en religie respecteren. Maar dat is niet vanzelfsprekend. Dat is iets waar wij actief aan moeten blijven werken, want verdeel- en heerstechnieken zijn altijd ingezet en het is aan ons om waakzaam te blijven. 

Op 25 november 2021 zijn we pas 46 jaar jong; nog niet eens een mensenleven. We groeien nog, we leren, we vinden onze identiteit als Surinamers. Want hoe wij hier ook samen kwamen, we zijn nu één volk: Surinamers.

Suriname is de wereld in het klein en daarmee een voorbeeld voor de wereld.

Laten we dat hooghouden door onszelf voor ogen te houden dat: 

‘Poerkhen chahe djaha se aaje

Hame desh samhalna hai’ – Sarnami Hindi 

‘Asal-usule bangsane, 

siti sing daktresnani’ – Javaans 

‘Wans ope tata komopo

Wi moe seti kondre boen’ – Sranantongo

‘Hoe wij hier ook samen kwamen

Aan zijn grond zijn wij verpand’ – Nederlands

Van harte gefeliciteerd met 46 jaar onafhankelijkheid, Suriname! 

Meer weten? Check de podcast ‘Tasiana Talks’ op Facebook, YouTube en www.tasianaramdin.com 
Vragen? Email naar info@tasianaramdin.com